ροδελα ποντικιου
ευκολος τροπος να βαλεις eyeliner
φυσικη στ δημοτικου τετραδιο εργασιων λυσεις πηγες ενεργειας
φυσικη στ δημοτικου τετραδιο εργασιων λυσεις πηγες ενεργειας
Στο περιβόλι της Παναγίας, όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται το Άγιον Όρος, κορυφώνονται οι εορτασμοί της Κοίμησης της Θεοτόκου με το παλιό ημερολόγιο. Τις παρακλήσεις, τις αγρυπνίες και τις ψαλμωδίες, που εντυπωσιάζουν με τη μυσταγωγία και την κατάνυξή τους, ακολουθούν γιορταστικά τραπέζια για όλους τους μοναχούς και τους επισκέπτες, με κυρίαρχο έδεσμα το ψάρι, ακολουθώντας το τυπικό της μοναστικής πολιτείας του Άθω.
Η Παναγία Σουμελά
«Η Παναγία Σουμελά είναι το προπύργιο και ο τόπος όπου συναντάται ο ποντιακός ελληνισμός. Από τη στιγμή που οι Πόντιοι ήρθαν στον ελλαδικό χώρο και δεν μπορούσαν τα χρόνια εκείνα να πάνε να τιμήσουν την Παναγία Σουμελά, στο όρος Βέρμιο δημιουργήθηκε η μονή της Παναγίας Σουμελά με τη θαυματουργή εικόνα που έφεραν στον ελλαδικό χώρο και με το σημείο του σταυρού των Κομνηνών» επισημαίνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο καθηγητής του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Μιχαήλ Τρίτος.
https://lspeahlm.blogspot.com/2019/04/blog-post_84.html
Όπως τονίζει, στην περιοχή του Βερμίου κάθε χρόνο τελείται η πανηγυρική θεία λειτουργία από τον μητροπολίτη της Βέροιας, με τη συμμετοχή και άλλων ιεραρχών, και στη συνέχεια γίνεται κτητορικό μνημόσυνο και κατάθεση στεφάνων στην προτομή του Αλέξανδρου Υψηλάντη. «Εκεί συγκεντρώνεται όλος ο ποντιακός ελληνισμός. Είναι μια μέρα πανηγυριού, μια μέρα μνήμης, μια μέρα ιστορικής αυτοσυνειδησίας» προσθέτει.
Σημειώνεται ότι το προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο ξεκίνησε το 1951, χρονιά που εγκαταστάθηκε η ιστορική εικόνα στη νέα της κατοικία. Την εικόνα είχε μεταφέρει από το Μοναστήρι του όρους Μελά του Πόντου ο αείμνηστος Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Σουμελιώτης, το 1931.
Στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της «Παναγίας Σουμελά» φυλάσσονται, επίσης, ο βαρύτιμος και ευμεγέθης Σταυρός, που φέρει Τίμιο ξύλο, δωρεά του αυτοκράτορα Εμμανουήλ Γ΄(1390-1417) του Μεγαλοκομνηνού προς την παλαίφατη Πατριαρχική Μονή της Παναγίας Σουμελά του Πόντου και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο, του Οσίου Χριστοφόρου, ηγουμένου της Μονής της Παναγίας Σουμελά του Πόντου (644), τα οποία είχε φέρει ο Αμβρόσιος Σουμελιώτης, επίσης το 1931.
Εκεί βρίσκεται και ο ενεπίγραφος χρυσοκέντητος Επιτάφιος της Μονής Σουμελά, που παραχωρήθηκε στη Μονή από το Μουσείο Μπενάκη το 1997. Στο σκευοφυλάκιο της Μόνης φυλάσσονται και άλλα κειμήλια επισκέψιμα από το κοινό.
Το έθιμο των καβαλάρηδων
Τον Δεκαπενταύγουστο, πάνω από διακόσια άλογα, καλοστολισμένα και καλοταϊσμένα ξεκινούν με τους καβαλάρηδές τους μια εντυπωσιακή πομπή προς την Ιερά Μονή της Παναγίας του Μικροκάστρου για να την προσκυνήσουν, στους ήχους του τραγουδιού «λάμπουν τα χιόνια στα βουνά, λάμπουν και τα λαγκάδια». Οι καλύτερες παρέες των καβαλάρηδων βραβεύονται, υπό το βλέμμα του πλήθους των επισκεπτών που καταφθάνουν κάθε χρόνο στη Σιάτιστα για να το δουν από κοντά.
Το έθιμο, σύμφωνα με τους λαογράφους, καθιερώθηκε την περίοδο της τουρκοκρατίας, καθώς ο πληθυσμός ένιωθε την ανάγκη να διατρανώσει την λεβεντιά του, αλλά και την ελπίδα για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.
«Πάντα η Ορθοδοξία ευλογεί τον λαϊκό πολιτισμό και πάντα με το τελετουργικό της εκκλησίας συνδέονται και λαϊκά δρώμενα, όπως είναι οι καβαλάρηδες της Σιάτιστας» επισημαίνει ο κ. Τρίτος.
Στις 23 Αυγούστου οι εορτασμοί στο Άγιον Όρος
«Το Άγιον Όρος γιορτάζει με ξεχωριστή ευλάβεια και τιμή την Υπεραγία Θεοτόκο γιατί είναι πραγματικά το περιβόλι της Παναγίας. Η μοναστική κοινότητα ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο και στις 23 Αυγούστου γιορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου, το "Πάσχα του καλοκαιρού", όπως το περιέγραψε ο συγγραφέας και ζωγράφος Φώτης Κόντογλου» αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας.
Από τη νύχτα γίνονται αγρυπνίες στις οποίες ψάλλονται ψαλμωδίες για την Παναγία. Ακολουθεί σε όλα τα μοναστήρια πανηγυρική γιορταστική τράπεζα για όλο τον κόσμο, μοναχούς και επισκέπτες.
«Οι αγιορείτες μοναχοί, από τη στιγμή που παίρνουν το σχήμα και μέχρι την ώρα της αποδημήσεώς τους στη βασιλεία των ουρανών, δεν θα ήταν δυνατόν να μην προσκυνούν τη χάρη της Παναγίας και να ζητούν τη βοήθειά Tης για τη σωτηρία της ψυχής τους και τη σωτηρία όλου του κόσμου.
Όπως είναι, άλλωστε, γνωστό το περιβόλι της Παναγίας, με τους Έλληνες, τους Ρώσους, τους Σέρβους και τους Βούλγαρους μοναχούς κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του, πολλές φορές χρειάστηκε τη βοήθειά Tης. Οι μοναχοί δεν αποκαλούν την Παναγία μόνο Θεοτόκο αλλά και Μπογκορόντισσα, Δοχειάρισσα και Βατοπεδινή, Βηματάρρισσα και Πόπσκαγια. Διακόνισσα και Κουκουζέλισσα, Παπαδική και Γαλακτοτροφούσσα, Πορταϊτισσα και Δεξιοκρατούσσα. Υπάρχει πλήθος ακόμη από προσωνύμια που τις περισσότερες φορές κρύβουν πίσω τους έναν θρύλο ή ένα θαύμα» προσθέτει.
No comments:
Post a Comment